پاییز 1385 - نام تو میخک است

تقدیم به استاد فرهیخته ی دانشگاه قم

شب های قدرنزدیکه.شب هایی که قران کریم خداروسرمیگیریم تاروی سیاه وشرمسارودل خسته و پرگناهمون رو زیر این کلام ا... نورانی پنهان کنیم و خدا رو به عزیزترینهای خودش و خودمون قسم بدیم که مارو ببخشه و هدایتمون کنه به راه راست.هرکسی توی این شبها برای خودش شوروحال وذکر ودعایی داره و برای خودش ودیگرانی که توی ذهنشه دعا میکنه ...خانواده، دوستان ، اقوام، و خلاصه خلوتی درست میکنه که توی اون بتونه برای یک سال آینده اش اشک و عشق بده و از خداشوروانر‍ژی بگیره.من هم برای امام منتظرمون برای ظهورش سلامتیش وشادیش دعا میکنم برای خانواده ام و خودم و دوستان وآشنا ها...اما نمی دونم برای یه عزیز خیلی بزرگ و مهربون که یه پل زیبا و امن ومستقیمه به خود خدا چطوری وباچه زبونی دعا کنم وخدا رو برای شادکردن و سعادتمند ترکردنش صدا کنم.کسی که من و خیلی های دیگه سلامتی روحی وزندگی آروم و شادمون رو مدیون وجود نورانی و پاک و خدایی و صبورش هستیم .خیلی ها این استاد فرهیخته و اهل علم ومشاوردلسوز و ازخود گذشته و شاعر وهنرمند گرامی رو میشناسند .کسی که بیشترساعات شبانه روزی اش رو در راه خدمت خالصانه وبی منت به آدمهایی سرمیکنه که درتنهاییشون جزخدا کسی رو ندارند.نمی دونم چی بایدبگم که لایق این هنرمند واستاد گرامی باشه فقط میتونم بگم استاد تقی پور گرامی !من و خیلی های دیگه بازگشتمون به زندگی و یافتن آرامش و امید ولذت بودن و دیدن و شنیدن رو مدیون وجود نازنینتون هستیم.شماهمیشه مارو یاد خدای بزرگی می اندازید که بدون هیچ منتی بهترین ها رو می بخشه ...و بعد وقتی با بی اعتنایی و بی مهری وقدرنشناسی ...ما مواجه میشوید بازهم بزرگوارانه مارو می بخشید.استاد خوبم !میدونم من شاگرد و مراجع خوبی براتون نبودم...میدونم جواب خوبی هاتونو بابدی دادم ...با نمک خوردن و نمکدان شکستن .اما این دخترکوچیکتون رو ببخشید و بدونید که هیچ وقت تا آخرعمرم فراموشتون نمی کنم.نه شما رو نه خوبی های بی دریغتون رو.هیچ وقت یادم نمی ره وقتی باهاتون آشنا شدم کی بودم یادم نمی ره به خاطرفشارهای دردناک زندگی یه قدم با جنون فاصله داشتم ...خودم رو باخته بودم وهرلحظه منتظرسقوط به یاس و ناامیدی بودم!ویادم نمی ره که چقدردلسوزانه برام وقت گذاشتید و...حالا اینهمه آرامش و امید و شادی رو مدیون وجود پاک ونورانی شما هستم .منو ببخشید اگه بارها من و امثال من باعث شدیمبا ندونم کاری هامون شما به زحمت بیفتید وبه خاطر ما حرف بشنوید وچیزی که درشانتون نیست رواز نالایق ها بنابرمصالح ما (ونه خودتون) تحمل کنید...ماروببخشیدوبرامون دعاکنیدکه خوب میدونم خداصدای نازنین و مهربونتون رو بدون استجابت نمیگذاره...صدای کسی که قراره در بهشت جاودانش همنشین برترین ها باشه.هیچ وقت نمیشه انسانهای بزرگ رو درزمان خودشون درک کرد وقدروقیمت شما استاد وپژوهشگروشاعرونویسنده ی بزرگوارهم به این آسانی ها قابل درک نخواهد بود...نمیدونم چی بگم فقط چون تارهای گرفتاری های دنیا بدجوری به تنم تنیده شده میخوام که دعام کنید وبدونید هرجاهستم و باشم مدیون وجود گرانقدرشماهستم و اگه چیزی یا کسی باعث بشه برای همیشه نبینمتون همون عامل آشفتگی دوباره و ازبین رفتن من نیز هست ه خدای بزرگ بی منت می سپارمتون چون فقط خودش میدونه پاسخی شایسته به مهربونی های بی دریغتون بده....

اینو وقتی بخون که خیلی تنهایی

می خوام یه چیز بهت بگم،به تو ،به خودم،به تمام اونایی که دوستشون دارم و دوستشون داریم و نمی دونند و تموم اونایی که دوسمون دارن و نمی دونیم،به همه مردم دنیا.می خوام بگم یه روز میشه که دیگه هیچکس دوستت نداره،هیچکس برات دل نمی سوزونه،هیچکس حتی دلش برات تنگ نمی شه ،هیچکس ،هیچکس، هیچکس.یه وقتی میاد که حتی اون کسی که یه روز عاشقت بود ،دوستت داشت،برات می مرد ،دیگه دوستت نداره و میگه که دیگه هیچوقت نمی خواد که ببینتت و حتی صدات رو بشنوه.یه روزی میاد که از همه دلگیری،از همه،روزی که میون یه دنیا آدم ،یه دنیا دوست احساس دلتنگی می کنی ،یه روزی که هیچ دلی با تو همدل نیست و هیچ سری با تو همسر نیست ،هیچکس صدات رو نمی شنوه و درکت نمی کنه ،با تو مهربونی نمی کنه ،روزی که از همه ناامید می شی.اون روز دیگه تو هم دل به کسی نمی دی .کسی رو دور و برت نمی بینی .همه رفتند و تو تنهایی...حتی...!ولی نه،اگه یه روز تموم دنیا برن ،تموم دنیا دوستت نداشته باشن ،هیچکس هیچوقت نخواد تورو ببینه یا صدات رو بشنوه حتی اگه هیچ دری از درهای دنیا به روت باز نباشه هیچ گوش شنوایی نباشه که حرفات و درد دل هاتو بشنوه ،باز یه نفر هست.یک نفر اون بالا بالا ها ،یک نفر که بزرگتر از همه است.حتی اگه بدترین بدها باشی ،مثل من،از همیشه بیشتر به تو نزدیکه.صدات رو دوست داره حتی اگه بدصدا باشی ،گریه هاتو دوست داره ،دوستت داره ،عاشقته،فقط یکی!توی آینه نگاه کن ،به آسمون، به شب،به قطره اشک،به یک برگ سبز،به یک درخت پیر ،به آبی دریا ،به روشنی ماه،به درخشانی خورشید ،به روز و به خودت ...،خدارو می بینی.همه جا،همه وقت،تنها کسی که همیشه دوستت داره.تنها معشوق و یا حتی عاشقی که هیچ وقت ترکت نمی کنه .همیشه عاشق شنیدن صداته .حتی وقتی که هیچ کس نیست ،اون هست،اون بالا .نگاش کن ،صداش کن .ببین با چه شوقی صدات رو گوش میده ،عاشقته.تنها کسی که"هیچ وقت" براش معنی نداره .همیشه با توست و همیشه می مونه .خدا خیلی وفاداره ،خیلی مهربونه.من که خیلی دوستش دارم ،حتی اگه اینجا هیچکس هیچوقت دوستم نداشته باشه ،باز من هم خدارو دوست دارم و هم اونو.به خدا فکر کن...

باتشکرازدوست عزیزم خانم محمودی که این مطلب رو برام ارسال کردند